Niepełnosprawność, niezależnie od charakteru i stopnia choroby, zawsze jest pewnego rodzaju utrudnieniem w codziennym funkcjonowaniu dla osoby chorej. Czymś, co może to funkcjonowanie choć trochę ułatwić, jest orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Co to takiego? Na jakie choroby można dostać orzeczenie o niepełnosprawności? Jakie są grupy inwalidzkie? Odpowiedzi na te pytania odnajdziesz w naszym dzisiejszym artykule.
Czym jest orzecznictwo o niepełnosprawności?
Orzeczenie o niepełnosprawności jest dokumentem potwierdzającym niepełnosprawność i stwierdzającym jej charakter. Stwierdzaniem takiego stanu i wydawaniem stosownych dokumentów zajmuje się specjalnie powołana komisja. Po co wystawia się takie potwierdzenia tego, że dana osoba jest niepełnosprawna? Są one bowiem podstawą do tego, aby ubiegać się o dodatki socjalne, korzystać z ulg podatkowych, czy też takich przywilejów, jak zniżki w komunikacji publicznej. Głównym celem wydawania takich orzeczeń jest więc, jak wspomnieliśmy na początku, ułatwienie życia osobom z niepełnosprawnościami.
Grupa inwalidzka – jakie choroby?
Lista chorób uprawniających do tego, by ubiegać się o orzeczenie o niepełnosprawności, jest naprawdę długa, a to, na jak długo dokument zostanie wystawiony i z jakimi ulgami oraz przywilejami będzie się wiązać, zależy od indywidualnego charakteru choroby. Wpływa na to jej stopień, czy też to, w jaki sposób jest ona prowadzona przez chorego z udziałem lekarzy specjalistów. Można jednak wyróżnić kilka grup chorób, które do pozytywnego rozpatrzenia wniosku mogą się kwalifikować.
- Upośledzenie umysłowe.
- Choroby psychiczne – np. schizofrenia lub trwałe zaburzenia lękowe o dużym nasileniu.
- Zaburzenia mowy, wzroku, słuchu utrudniające komunikację.
- Dysfunkcje narządu ruchu.
- Choroby układu krążenia i układu oddechowego.
- Niektóre choroby układu pokarmowego oraz moczowo-płciowego.
- Choroby neurologiczne.
Jakie są grupy inwalidzkie?
Trudno mówić o uniwersalnych wytycznych co do grup chorób, ponieważ każda z nich może charakteryzować się innym stopniem oddziaływania na organizm chorego. Stąd też konieczność oceny indywidualnego przypadku przez komisję. Rezultatem tej oceny jest wydanie orzeczenia wraz z określeniem stopnia niepełnosprawności, czyli tzw. grupy inwalidzkiej.
Jakie są grupy inwalidzkie?
Lekki stopień niepełnosprawności (trzecia grupa inwalidzka) – niepełnosprawność nie wyklucza chorego z większości stanowisk pracy oraz ról społecznych, jednak jego wydajność i funkcjonalność na danych stanowiskach może być niższa niż osoby zdrowej.
Umiarkowany stopień niepełnosprawności (druga grupa inwalidzka) – chory posiada naruszoną sprawność, więc powinien pracować w warunkach pracy chronionej oraz wymaga czasowej lub częściowej pomocy w zakresie pełnienie określonych ról społecznych.
Znaczny stopień niepełnosprawności (pierwsza grupa inwalidzka) – chory nie jest w stanie podjąć pracy zarobkowej i wymaga opieki w zakresie pełnionych przez siebie ról społecznych, co oznacza całkowitą zależność od innych osób ze swojego otoczenia.
To, jakie choroby kwalifikują się na grupę inwalidzką to zatem jedno. Inną istotną kwestią jest realna ocena stanu chorego i tego, jak choroba wpływa na jego zdolność do codziennego życia i pracy przez komisję. Na podstawie tych czynników wydawanie jest orzeczenie z określonym stopniem niepełnosprawności, a także na czas określony lub nieokreślony.