Zaparcia to dolegliwość, która mało komu jest całkowicie obca – prawie każdy doświadczył ich chociaż raz w swoim życiu. Wiele osób cierpi na nie stosunkowo często, co wynikać może z wielu przyczyn. Warto dowiedzieć się, co może być powodem ich powstawania, jak się objawiają i jak można sobie z nimi poradzić.
Zaparcia – czym się objawiają?
Często określane jako niemożność pełnego wypróżnienia, zaparcia różnią się w swoich objawach w zależności do ich rodzaju – zanim zakupimy melilax w aptekach, warto się im przyjrzeć.
Zgodnie z najnowszymi Kryteriami Rzymskimi, można rozróżnić cztery rodzaje przewlekłych zaparć:
- zaparcia czynnościowe,
- zaparcia wywołane opioidami,
- czynnościowe zaburzenia wypróżniania,
- zespół jelita drażliwego z dominującym zaparciem.
Jednocześnie dzieli się je też ze względu na źródło problemu – tutaj znajdą się zaparcia pierwotne i wtórne. Pierwsze dotyczą zmian jelita grubego, a drugie mogą mieć swoje podstawy w różnych chorobach – od depresji, przez niedoczynność tarczycy, nawet do choroby Parkinsona.
Jak to przekłada się na objawy? Jeśli zaburzona jest defekacja, chory będzie miał problem z oddaniem stolca i będzie czuł brak całkowitego wypróżnienia. Spowolniony pasaż jelit łączył się będzie ze zbyt rzadkim oddawaniem stolca. Jednocześnie chory będzie doświadczał wzmożonego wysiłku podczas parcia i odczuwał będzie przeszkodę w odbycie.
Jakie są przyczyny zaparć?
Przyczyny, tak samo, jak objawy, są inne w zależności od danego rodzaju zaburzenia. Najczęściej można spotkać się z zaparciami czynnościowymi – tutaj można wyróżnić:
- zaburzenia oddawania stolca – przyczyną jest tutaj często niecałkowity rozkurcz lub zbyt wysokie ciśnienie w odbycie, przez co uformowanie stolca nie rozluźnia zwieracza odbytu, jak to powinno mieć miejsce,
- zaparcia z przedłużonym czasem wypróżniania – tutaj dochodzi do bardzo powolnego przemieszczania się masy kałowej, przez co osoba może nie wypróżniać się nawet przez ponad 120 godzin.
Ich przyczyną najczęściej jest nieprawidłowa dieta lub regularne przyjmowanie silnych leków – szczególnie przeciwbólowych, nasercowych i stosowanych w chorobach nerek.
Bardzo często dochodzi również do zaparć psychogennych, gdzie przyczyna tkwi w naszej psychice. Wiele osób nie będzie mogło oddać stolca poprzez zbyt duży poziom stresu w życiu. Wszystko to łączy się również z brakiem ruchu oraz zbyt małą ilością wody w diecie.
Zaparcia – jak je leczyć?
Choć zaparcia są problemem bardzo dotkliwym, istnieje wiele leków, które potrafią sprawnie pomóc. Wyróżnia się trzy grupy substancji – czym się charakteryzują?
- Środki osmotyczne – zwiększają napływ wody do światła jelita, przez co masy kałowe nabierają wielkości, co w rozrachunku pobudza perystaltykę jelit.
- Środki przeczyszczające – leki te działają z wielogodzinnym opóźnieniem, przez co najlepiej zażyć je wieczorem. Bezpośrednio stymulują pracę jelit poprzez zwoje nerwowe.
- Środki zmiękczające – działają na zasadzie zwiększenia przedostawania się wody i tłuszczów do treści kałowej, przez co łatwiej przemieszcza się ona dalej.
Warto jednak pamiętać, że leczenie zaparć nie powinno odbywać się jedynie objawowo. Kluczem jest zmiana stylu życia i diety, które wspólnie są najczęstszymi powodami tego problemu. Większa ilość błonnika, wody i aktywności fizycznej może w tym wypadku pomóc z pozbyciem się nawracających nieprzyjemności.